Senator IX kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Lekarz, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej w Naczelnej Izbie Lekarskiej (2001–2010). Jest absolwentem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalizował się w medycynie ogólnej i medycynie rodzinnej. Ukończył podyplomowe studium ekonomiki zdrowia na UW oraz podyplomowe studium bioetyki na UKSW[1].

W latach 1980-1982 był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów[. Był także działaczem Ruchu Wolność i Pokój, w ramach którego od 1986 roku wchodził w skład Rady Funduszu Ruchu WiP.

Po studiach pracował jako lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w przychodni rejonowej, a następnie w SPZOZ na warszawskim Ursynowie i w warszawskim pogotowiu ratunkowym. Był też lekarzem zakładowym w przedsiębiorstwach przemysłowych. W 1997 roku został właścicielem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej pod nazwą Przychodnia Medycyny Rodzinnej.

Od początku lat 90. zaangażował się w prace samorządu lekarskiego. W latach 1997–2001 był sekretarzem Naczelnej Rady Lekarskiej. W 2001 został prezesem tej instytucj. Funkcję tę pełnił do 2010 roku. Wybierany na delegata na Krajowy Zjazd Lekarzy oraz na członka Okręgowej Rady Lekarskiej, w 2010 roku objął funkcję prezydenta Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich. W 2013 roku został ekspertem Polski Razem ds. służby zdrowia.

W wyborach w 2015 wystartował do Senatu z ramienia PiS (jako kandydat Polski Razem) w okręgu nr 41, uzyskując mandat senatora IX kadencji.

16 listopada 2015 r. prezydent Andrzej Duda powołał go na stanowisko Ministra Zdrowia w rządzie Beaty Szydło. Stanowisko złożył, również na ręce prezydenta Andrzeja Dudy 9 stycznia 2018 r.