Jako minister cyfryzacji odpowiada za politykę państwa w zakresie informatyzacji, rozwoju e-usług administracji publicznej, bezpieczeństwa cywilnego w cyberprzestrzeni, infrastruktury i wykorzystywania nowoczesnych technologii.
Z Ministerstwem Cyfryzacji związany od września 2016 r. Przez niemal dwa lata - Sekretarz Stanu w MC. 17 kwietnia 2018 r. po raz pierwszy powołany na urząd ministra cyfryzacji. 15 listopada 2019 r. rozpoczął swoją drugą kadencję na tym stanowisku.
Zasiadał w ławach poselskich Sejmu IV, VIII i IX kadencji. Startował z list Prawa i Sprawiedliwości. Po zajęciu ministerialnego stanowiska wstąpił do partii.
Jest absolwentem Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. W 1997 roku ukończył kurs nowoczesnego zarządzania finansowego we Francuskim Instytucie Zarządzania, w 2001 roku studium podyplomowe w zakresie bankowości i finansów w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
W 1998 roku pracował w Urzędzie Miejskim w Szczecinie jako pełnomocnik prezydenta miasta. W 1999 roku był zastępcą dyrektora zespołu w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W latach 1999–2001 kierował gabinetem politycznym ministra rolnictwa i rozwoju wsi Artura Balazsa.
W 2005 roku podjął pracę jako prezes zarządu spółki „Poręczenia Kredytowe”, a następnie prezes zarządu Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej. Funkcję tą pełnił do 2006 roku.
W latach 1993–1997 był członkiem Partii Konserwatywnej. Natomiast w 1997 roku wstąpił do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2001 roku został wybrany na posła z listy Platformy Obywatelskiej. Po wyborach został członkiem Koła Poselskiego SKL, a w 2002 roku partii SKL-RNP, która rozwiązała się w grudniu 2003 roku. Od 2004 roku był posłem niezrzeszonym. W 2005 roku nie ubiegał się o reelekcję.
8 maja 2006 roku z rekomendacji Samoobrony RP objął urząd sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi (zastępcy Andrzeja Leppera). 10 maja 2007 roku złożył dymisję. W tym samym roku znalazł się w grupie osób reaktywujących SKL z inicjatywy Artura Balazsa, a 12 grudnia 2009 roku został jego prezesem.
W wyborach prezydenckich w 2010 roku był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego, a także członkiem zespołu współtworzącego jego program polityczny. W wyborach parlamentarnych w 2011 roku bezskutecznie kandydował do Senatu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. 1 marca 2014 roku kierowane przez niego SKL rozwiązało się, wchodząc w skład Polski Razem Jarosława Gowina. W tym samym miesiącu został wiceprezesem tej partii. Ponadto objął funkcję szefa sztabu Polski Razem przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku, w których był liderem listy partii w zachodniopomorskim, ale ugrupowanie nie osiągnęło progu wyborczego.
Kontakt/Redakcja: zauważyłeś błąd w swojej notce napisz na adres parlament@ptwp.pl.
KOMENTARZE (6)