Urodził się 11 lutego 1947 r. w Piskorzeńcu woj. Łódzkie z rodziców Edwarda i Wiktorii z zawodu rolników. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Po jej ukończeniu podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Przedborzu. Po zdaniu matury wstąpił do Oficerskiej Szkoły uzbrojenia w Olsztynie, po ukończeniu,  której uzyskał promocję na pierwszy stopień oficerski ppor. Następnie skierowany został do służby w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju w Bemowie Piskim. W 1971 r. w związku z konfliktem na tle politycznym zostałem usunięty z wojska. Po tym fakcie miał duże trudności z zatrudnieniem (wilczy bilet). W końcu uzyskał zatrudnienie na stanowisku mistrza zmianowego w Wielobranżowej Spółdzielni Pracy w Piszu. Później przeniósł się do Piskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego do pracy w bazie sprzętu. W 1975 r. po reorganizacji administracji zatrudniono go na stanowisku inspektora obrony cywilnej. Równocześnie po zdaniu egzaminu rozpoczął studia zaoczne na Politechnice Białostockiej. Po wypadkach w Radomiu w 1975 r. włączył się w działalność opozycyjną polegającą głównie na kolportowaniu podziemnej prasy. W 1980 r. ukończył Politechnikę Białostocką uzyskując tytuł inż. budownictwa lądowego. W tym też czasie aktywnie włączył się w działalność ruchu społecznego „Solidarność”. Po ogłoszeniu stanu wojennego został aresztowany i osadzony w więzieniu w Suwałkach. Relacjonuje, że warunki więzienne były bardzo złe.

Po wypuszczeniu z więzienia został w pracy przesunięty na niższe stanowisko. Działalność opozycyjną w różnych formach prowadził do 1989 r. Aktywnie uczestniczył w przemianach ustrojowych po 1989 r. Otrzymał propozycję pracy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, którą odrzucił z powodu założenia własnej działalności gospodarczej. Działał w Unii Demokratycznej, Unii Wolności i Platformie Obywatelskiej. Za działalność opozycyjną został odznaczony przez  Prezydenta Krzyżem Wolności i Solidarności.

Nie należy do partii politycznej.