Prawniczka, urzędniczka samorządowa i polityk, w latach 2002–2011 wiceprezydent Kędzierzyna-Koźla, posłanka na Sejm VII kadencji.

Studiowała na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1975 do 1990 roku pracowała w Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej Chemik w Kędzierzynie-Koźlu, następnie do 2001 roku w Banku Przemysłowo-Handlowym. Przez kilka lat była arbitrem przy Urzędzie Zamówień Publicznych.

W 2002 roku z ramienia SLD-UP i w 2006 roku z ramienia LiD uzyskiwała mandat radnej Kędzierzyna-Koźla. Pozostawała bezpartyjna, w 2002 roku prezydent tego miasta Wiesław Fąfara powołał ją na stanowisko swojego zastępcy. Funkcję tę pełniła nieprzerwanie do 2011 roku. Kierowała zarządem Związku Międzygminnego Czysty Region w Kędzierzynie-Koźlu, była wiceprzewodniczącą jednej z komisji Związku Miast Polskich.

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku uzyskała mandat poselski jako bezpartyjna kandydatka z listy Platformy Obywatelskiej, otrzymując 10 411 głosów w okręgu opolskim. Po wyborach wstąpiła do PO.