Senator VI kadencji, od 2007 poseł na Sejm VI, VII, VIII i IX kadencji. Członek Polski Razem.

Od 2011 do 2013 minister sprawiedliwości, założyciel i prezes Polski Razem, przewodniczący klubu parlamentarnego Zjednoczona Prawica. Urodzony w 1961 roku w Krakowie.

Studiował historię filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2001 roku uzyskał stopień naukowy doktora w Instytucie Studiów Politycznych PAN.

W 2005 roku z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany do Senatu. Po rezygnacji Jana Rokity ze startu w wyborach parlamentarnych w 2007 roku uzyskał mandat poselski. Wkrótce po wyborach wszedł w skład zarządu krajowego Platformy Obywatelskiej (zasiadał w nim do października 2010). W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję.

18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał go na urząd ministra sprawiedliwości w drugim rządzie Donalda Tuska. 29 kwietnia 2013 prezes Rady Ministrów zapowiedział odwołanie Jarosława Gowina ze stanowiska ministra sprawiedliwości.

Po przegranej w wyborach na stanowisko przewodniczącego PO w 2013 roku, opuścił partię, zostając posłem niezrzeszonym. 7 grudnia 2013 roku Jarosław Gowin ogłosił powstanie na bazie ruchu społecznego „Godzina dla Polski” nowej partii - Polska Razem, obejmując funkcję jej prezesa.

W lipcu tego samego roku został przewodniczącym nowo powołanego klubu parlamentarnego Sprawiedliwa Polska, skupiającego posłów oraz senatorów z Polski Razem i Solidarnej Polski (w marcu 2015 klub przyjął nazwę „Zjednoczona Prawica”). W tym samym miesiącu obie te partie nawiązały ponadto współpracę z Prawem i Sprawiedliwością.

9 września 2014 prezydent Bronisław Komorowski powołał go w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego.

16 listopada 2015 r. prezydent Andrzej Duda powołał go na stanowisko Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Wiceprezesa Rady Ministrów w rządzie Beaty Szydło. Pracował na tym samym stanowisku w kolejnych rządach Mateusza Morawieckiego.