W analizie sytuacji i wykorzystania europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej (EUWT) nadal można wiele uzyskać z trochę zaniedbanego rozwiązania jakim są EUWT.
W publikowanej we wtorek (20 czerwca) ocenie autorstwa Adriany Skorupskiej, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych (PISM) zwraca uwagę na narzędzie, którego od ponad dekady nie udaje się w pełni wykorzystać w polskiej polityce międzynarodowej.
- Ustanowienie w 2006 r. instrumentu współpracy, jakim są europejskie ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT), miało służyć celom wpisanym w politykę spójności UE oraz strategię Europa 2020 - pisze Skorupska. - Jednak w Polsce narzędzie to jest mało wykorzystywane. Powstałe na polskich granicach cztery EUWT koncentrują się na projektach, które można realizować przez inne formy współpracy.
W założeniu europejskie ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) są narzędziem wypracowanym w ramach polityki UE, którym można przełamywać bariery jakie są między krajami członkowskimi.
Umożliwiają władzom centralnym, jednostkom samorządu terytorialnego (JST) oraz innym podmiotom prowadzenie efektywnej współpracy transgranicznej i międzyregionalnej. Od innych instrumentów kooperacji wyróżnia je osobowość prawna i zdolność do czynności prawnych.
- Wyższy poziom instytucjonalizacji daje szansę na stworzenie trwałych struktur współpracy. Usuwa konieczność każdorazowego zawierania umów projektowych między partnerami. EUWT finansowane są ze składek członkowskich oraz środków zewnętrznych. Poza funduszami z programów europejskiej współpracy terytorialnej, korzystają m.in. z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, programów Horyzont 2020, LIFE, „Łącząc Europę” (CEF), Erasmus i Europa dla Obywateli - podkreśla Skorupska.
Obecnie zarejestrowanych jest 65 EUWT z udziałem podmiotów z 20 państw Unii, w tym dodatkowo jedno z partnerami z Ukrainy, dwa ze Szwajcarii oraz jedno z miastem z Palestyny. Większość ugrupowań (56) ma charakter transgraniczny i koncentruje się na zagadnieniach lokalnych i regionalnych. Rzadziej jest to współpraca międzyregionalna czy też sieciowa, wykraczająca poza granice Europy.
Dominują w podmiotach uczestniczących w EUWT JST krajów członkowskich.
Najwięcej EUWT z udziałem JST powstało na Węgrzech i we Francji (po 24).
EUWT w Polsce
Polskie władze centralne dość nieufnie podchodziły do powoływania EUWT (przygotowanie odpowiednich dokumentów i otrzymanie zgody z odpowiednich ministerstw zajmowało po kilka lat).
JST, przygotowując się do tworzenia ugrupowań, liczyły na dostęp do dodatkowych środków celowych. W ramach unijnych programów współpracy transgranicznej wydzielane są bowiem fundusze na mniejsze projekty (tzw. mikroprojekty) i zarządzanie nimi powierzane jest najczęściej euroregionom. Tworzone EUWT zakładały, że uda im się uzyskać status instytucji zarządzającej mikroprojektami w perspektywie finansowej 2014 - 2020. Obecnie jednak, w przeciwieństwie do niektórych ugrupowań węgierskich, żadne z EUWT z polskim udziałem nie pełni funkcji zarządzającej w programie.
Pierwsze ugrupowanie – EUWT Tritia – powołano na granicy polsko-czesko-słowackiej w 2013 r. Formalizacja poprzedzona była współpracą władz regionalnych. W tym samym roku, również na granicy południowej, powstało EUWT Tatry. Ugrupowanie stworzone zostało na bazie już funkcjonującego euroregionu, a jego członkami są stowarzyszenia samorządowe po obu stronach granicy. Tworzone było z myślą o zarządzaniu funduszem małych projektów na pograniczu polsko-słowackim. Dotychczasowe działania obu ugrupowań koncentrowały się na realizacji projektów związanych z turystyką, kulturą, szkoleniami i nie różniły się od wcześniejszej formuły współpracy.
Odmienny charakter ma EUWT Środkowoeuropejski Korytarz Transportowy, którego członkami są JST ze Szwecji, Polski, Węgier i Chorwacji. Głównym celem powołanego w 2014 r. ugrupowania jest wspieranie współpracy w zakresie transportu w ramach wspomnianego korytarza (pierwszego tego typu w Europie). Ugrupowanie jest jednak otwarte na szerszą działalność. Innowacyjnym projektem jest analiza inteligentnych specjalizacji regionów członkowskich w celu znalezienia nowych sfer współpracy dla EUWT.
Ostatnie EUWT, NOVUM, powołane na pograniczu polsko-czeskim z udziałem zarówno samorządów regionalnych, jak i euroregionów, wyznacza sobie podobne cele jak pozostałe ugrupowania na południowym pograniczu (turystyka, transport, ochrona środowiska).
Co się udało i co może się jeszcze udać?
Przystępując do projektu EUWT, polskie JST liczyły na stworzenie skutecznego instrumentu współpracy z większym wsparciem finansowym. Długoletnie tworzenie, brak celowych funduszy oraz nieuzyskanie statusu instytucji zarządzającej mikroprojektami utrudniły rozwój EUWT. Wszystkie cztery ugrupowania mają siedzibę w Polsce, dzięki czemu podlegają pod polskie prawodawstwo. Dużym zasobem pozostaje ich chęć współpracy – wszystkie tworzone były oddolnie i poprzedzone analizą potrzeb. Powołanie oddzielnego funduszu na wsparcie tego instrumentu współpracy pomogłoby bardziej zaktywizować polskie EUWT, jak stało się w przypadku Węgier.
EUWT TATRY, przygotowując się do nowej perspektyw finansowej UE, stworzyło Strategię na lata 2014-2020, która jest spójna z polskimi i słowackimi strategiami lokalnymi, regionalnymi i krajowymi oraz dokumentami unijnymi. Stwarza to szansę na lepsze wykorzystanie nowego instrumentu, choćby przez większy nacisk na innowacyjne działania wpisujące się w strategię Europa 2020.
W celu znalezienia innowacyjnych i efektywnych rozwiązań warto szukać nowych partnerów i sfer współpracy. Przykładem może być wsparcie kooperacji klastrów z terenów przygranicznych i tworzenia ich międzynarodowych odpowiedników. Szczególnie klastry energetyczne wpisywałyby się w cele strategii 2020. Idąc z kolei za przykładem Węgier, ugrupowania mogłyby położyć większy nacisk na sferę gospodarczą.
W miarę rozwoju inicjatywy Trójmorza EUWT Środkowoeuropejski Korytarz Transportowy – jako podmiot nastawiony na rozwój infrastruktury transportowej w osi północ–południe, ale też otwarty na szerszą współpracę – może stać się jednym z instrumentów realizacji jej celów.
W dłuższej perspektywie istotne znaczenie może mieć możliwość włączenia podmiotów z państw trzecich do EUWT. Na takie rozwiązanie niedawno zdecydowali się Węgrzy, zakładając EUWT Tisza z Ukrainą. Mimo bardzo rozległych planów co do wspólnych inicjatyw działalność ugrupowania jest wciąż w fazie organizacyjnej. Formuła ta może jednak być atrakcyjna również dla JST położonych przy polskiej granicy wschodniej.